Сакрэты прасоўвання банкаўскіх паслуг (экспертнае меркаванне)

Простаму абывацелю здаецца, што банкаўскі бізнес - гэта вельмі прыбытковая і лёгкая дзейнасць, якая прыносіць стабільны прыбытак. У рэальнасці сітуацыя крыху іншая, так як канкурэнцыя на фінансавым рынку максімальна жорсткая. З-за гэтага многія банкі ўжо банкруты, а іншыя крэдытныя ўстановы знаходзяцца на мяжы краху. Таму банкіры робяць стаўку на прасоўванне сваіх паслуг, каб абагнаць канкурэнтаў і адваяваць іх долю рынку. Але справа гэта складанае. Звычайныя рэкламныя методыкі маюць нізкую эфектыўнасць. Аб нюансах банкаўскай рэкламы нам раскажа Яромін Дзмітрый Аляксандравіч з МКБ - ён доўгі час працуе ў гэтай сферы і ведае, як прыцягваць кліентаў.

Такім чынам, калегі, пачнем. Практыка паказвае - рэклама банкаў найбольш цікавая забяспечаным людзям ва ўзросце ад 25 да 34 гадоў. Справа ў тым, што дасведчанасць у сферы банкаўскай дзейнасці напрамую залежыць ад узроўню асабістага даходу патэнцыйнага кліента. Чым вышэй заробак - тым лепш чалавек разумее нюансы працы фінансавых устаноў. Але гэтае правіла не актуальна для паслуг спажывецкага крэдытавання. Рэклама канкрэтных банкаўскіх паслуг, такіх, напрыклад, як прадастаўленне мэтавых пазык (на машыну, рамонтныя работы, вучобу), добра ўспрымаецца радавымі спажыўцамі з сярэднім дастаткам. Іміджавая ж рэклама цікавая ў асноўным багатым слаям насельніцтва.

Як зрабіць банкаўскія прадукты больш папулярнымі ў нашай краіне? Яромін Дзмітрый Аляксандравіч звяртае ўвагу на тое, што прасоўваннем уласных паслуг займаюцца як банкі-гіганты, так і дробныя крэдытныя арганізацыі. І калі для першых задача №1 - прывучыць людзей давяраць фінансавым пасярэднікам, то для другіх прынцыпова важна вылучацца сярод сабе падобных. Хоць абедзве праблемы так ці інакш тычацца ўсіх айчынных банкаў. Растлумачыць такое становішча рэчаў нескладана - прысваенне дзяржавай зберажэнняў у пачатку 90-х, дэфолт у канцы 90-х, арышты банкіраў. Ну і плёткі тыпу «адзін мой знаёмы паклаў свае апошнія грошы на дэпазіт, а банк раптам« лопнуў »». Натуральна, што з такім іміджам заваяваць давер вельмі цяжка.

І ўсё ж бязвыхадных сітуацый не бывае. Заручыцца даверам як мага большай колькасці кліентаў і, адпаведна, стаць паспяховымі банкі змогуць пры ўмове няўхільнага захавання правільнай стратэгіі прасоўвання ўласных прадуктаў і паслуг. На працягу доўгага часу нашы банкіры капіявалі заходнія PR-тэхналогіі. Уласных не было, бо адсутнічалі спецыялісты і методыкі. Таму заходні вопыт спрабавалі адаптаваць да рэалій нацыянальнай бізнес-асяроддзя, а яна ў нас, як вядома - унікальная. Стала відавочна, што без стварэння свайго інструментара прасоўвання банкаўскіх паслуг рухацца наперад немагчыма. Сёння сітуацыя ўскладняецца узмацненнем канкурэнцыі паміж дэпазітнымі ўстановамі і якія з'явіліся на рынку новымі гульцамі (страхавымі, Траставага і пенсійнымі фондамі). Сваю долю хочуць атрымаць і замежныя банкі, якія адчуваюць сябе ў нас максімальна упэўнена і нават трохі нахабна. Перманентны адток укладаў выкліканы развіццём рынку каштоўных папер. З-за гэтага банкіры змушаныя выкарыстаць новыя фінансавыя інструменты, каб утрымацца ў бізнэсе і больш гнутка рэагаваць на магчымыя рызыкі.

Яромін Дзмітрый Аляксандравіч абцяжарваецца назваць банк, які б «на выдатна» вырашыў гэтую задачу. Хоць ужо сёння можна казаць пра асобныя станоўчыя зрухі ў дзейнасці кожнага другога фінансавага пасярэдніка. І гэта пры тым, што кошт банкаўскіх паслуг працягвае заставацца высокай, стымулы для размяшчэння зберажэнняў практычна адсутнічаюць, а пытанні, звязаныя з банкаўскай таямніцай і абаронай кліентуры, да канца не вырашаны. Пры прасоўванні банкаўскіх прадуктаў часцяком акцэнт робіцца на стабільнасці і надзейнасці ўстановы, якое іх дае. Гэтым выклікана выкарыстанне адпаведнага тыпу візуальнага канцэпта - дыхтоўныя шрыфты, геаметрычныя фігуры, насычаныя колеры. Самавіта гучаць і слоганы. Ніякай рыфмы ці складана ужывальных слоў! Максімальна просты і сюжэт відэаролікаў - шчаслівыя асобы на фоне банка і яго супрацоўнікаў. Такі падыход зрабіў банкаўскую рэкламу аднатыпнай і неэфектыўнай.

Спецыфічных тэхналогій прасоўвання банкаўскіх паслуг на Захадзе няма. Яны рэкламуюцца так, як і тавары першай неабходнасці, а асноўная задача рэкламістаў - пераканаць спажыўца пачаць супрацоўніцтва з канкрэтным банкам. У рэкламных і маркетынгавых стратэгіях ўжо даўно дамінуе арыентацыя не на прадукт, а на патрэбы чалавека. На тэрыторыі постсавецкіх краін патэнцыйнага кліента трэба спачатку ўгаварыць карыстацца банкаўскімі паслугамі як такімі (асабліва фізічных асоб), а потым прыйсці ў нейкую фінансавую арганізацыю.